جوراب های سفیدم

عاشق پوشیدن جوراب سفید با کفش های سیاهم..
حس تضاد بیشتر از حس همرنگ بودن به چشمم ارامش می دهد...
اگرچه از اصول مد و شیک پوشی این است که جورابت همرنگ شلوارت باشد ولی من عاشق پوشیدن جوراب سفید با شلوار و کفش سیاهم.....
شاید این حس از بچگی هایم سرچشمه می گیرد درحالی که مادرم همیشه جوراب سفید با تورهای چین خورده پایم می کرد...
اصلا اگر بخواهم کودکی هایم را به یاد بیاورم  همیشه خودم را درون یک پیراهن یاسی رنگ و ساق سفید همراه با جوراب با تورهای چین خورده و صندل جلوبازی که یک پروانه یاسی داشت تصور می کنم.....
شاید هم نشات گرفته از دوران مدرسه است  وقتی صبح سردرگم وکلافه دنبال یک جفت جوراب تمییز می گشتم و دست اخر مادرم با یک جفت چوراب سفید و تازه از روی بند جمع شده جلوی چشمم ظاهر میشد حسم شبیه حس مردمانی بود که تردست یک خرگوش سفید از درون ان کلاه استوانه ای اش در می اورد بود...
اصلا شاید جوراب های سفید ا ز جفت مشکی شان خوشبخت ترند چه کسی می داند...