رها شو

نمی فهمم این چه حکایته که گاهی خدا ادمو درست کنار کسایی قرار  میده که به روحت اسیب زدن

..

و چه چیز عجب تر از اینکه  جلوی تو از اسیب هایی که میگن که به خودشون  زده شده..

زن ها زن ها امان از ما زن ها ...

انقدر که ما در حق هم بی رحمیم انقدر که روح همو آزار می دیم اقایون انقدر شاید نتونن دراکثر مواقع مارو ازار بدن

...

توی سرم پر از افکار درهم برهمه ...پراز یادداوری لحظه هایی که ازارم میدن ..مثل فیلم هرصبح میان توی ذهنم..

حرفایی که به نزدیک ترین کسانم گفتم و اون هارو تا مرز عصبانیت بردم ..

درواقع کسی کاری ازدستش برنمیاد...

///

ولی به خودم میگم تاکی میخوای سنگینی این فکرهارو با خودت به دوش بکشی تو دیگه یه مادر شدی ..

باید عوض بشی باید بپذیری باید رد بشی ...هنوز کلی کتاب هست نخوندی ..کلی کار داری برای بچت..

خودت ..خودت رو ببین  باید به خودت برسی 

اونوقت حیف تو نیست که بشینی به حرفای چهارتا زن جاهل فکر کنی ...

بیخیال نمیشه شد ..اما رد شو ..بپذیر زبان تلخ و قضاوت های دیگران رو بپذیر ..بپذیر که همه  دوستت ندارن

بپذیر که نمیتونی از پس زبون یه عده بربیای و رها شو 

بخشیدن سخته ولی لااقل رها شو