به معنای واقعی کلمه بسم الله الرحمن الرحیم ..
این یعنی شروع تازه یعنی یک قضیه ای که از اوله اول آغاز شده ..
الان درست 8 ماه و چند روزی می شود که مادر شدم ..
و هرروز صبح خودم را با صبح بخیر گفتن به دوچشم قهوای کوچک و لبخند زدن به صورت گردی که هنوز لبخندش دندانی ندارد شروع می کنم ...
من به آرزوی خودم رسیدم...بعد از 7 سال دست و پا زدن وسردرگمی و پاشنه ساباندن در مطب دکتر و هزینه های آنچنانی برای دارو و.....
بالاخره دکتر اصلی نظری کرد و به دعای خیر امام رضا خدا نعمتش را برما کامل کرد...
و اما هیچ کس تابحال بما از روز بعد از رسیدن به آرزو ها نگفته
از سردرگمی بعدش
قبل ازاین هدف و غایت رسیدن به او بوده
ازحالا به بعدش باید چکار کنیم
شاید این حرف هارا بشود نتیجه افسردگی بعد زایمان دانست
شاید بزرگتر شدن و نزدیک شدن به 30 سالگی
شاید مادر شدن
شاید و شاید و شاید
نمیدانم
تنها چیزی که خوب می دانم این است که به محض مادرشدن یعنی همان لحظه ی شکوه انگیز متولد شدن فرزند
تو وارد جزیره ی تنهایی می شوی جایی که فقط خودت هستی وخودت و یک موجود کوچیک و ناتوان
هرچقدر هم دیگران به تو لطف و کمک کنند اخرسر تو دست تنها ترین ادم دنیا هستی
هیچ کس نمی تواند بار تنهایی و مسوولیت زنی که به تازگی مادر شده را بفهمد ..
انقدری که رو بیاورد به صفحه ی خاک خورده ی وبلاگی که در اعماق این بازار شلوغ مجازی یک گوشه افتاده تا پناهی باشد برای لحظات تنهایی و بتواند بنویسد
هرچند می داند کسی دیگر حوصله خواندن ندارد ..
پس می نویسد برای خودش تا به یاد داشته باشد و سبک شود..
دنیا شتابزده تر از هرزمان دیگه ای جلو می رود و فضای مجازی ادم هارا غرق کرده
غرق دیدن اسکرول کردن و پوچی ...
خیلی دارم با خودم دست و پنجه نرم می کنم که به این روزهای مادری علاوه براینی که هست ارزش بیشتری بدم
و برای دل خودم کاری بکنم تا خسته نشوم ..
چرا که من دورافتاده ازهمه درکلبه ی کوچکی با فرزندم هستم که بعدازخدا دست کمکی غیر از دستان خودم ندارم ...
اولین قدم برای حال بهترم همین نوشتن بود که به لطف خدا شد
درحالی که ظرفشویی پر ظرف
خانه نامرتب و
خیلی چیزهای دیگر بلاتکلیف مانده اند